De eerste ronde van het bekertoernooi zit er op, en eigenlijk vinden wij dat de JO15-5 al een beker heeft verdiend!

Wat wil je ook; een week voor de start van het seizoen heb je te weinig spelers, dan heb je er ineens 17, dan weer een stuk of 5 minder omdat jongens onvindbaar zijn of al elders spelen, vervolgens volgen twee weken waarin de ene na de andere transfer wordt beklonken en dan moet er ineens een team staan dat bekerwedstrijden gaat winnen. Een team dat zoiets voor elkaar krijgt, en dus ook al wedstrijden wint, verdient sowieso al een beker. Hulde aan iedereen die hierbij heeft geholpen en dan met name natuurlijk hoofdtrainer/coach Jeroen en assistent Jack.

Het bekertoernooi begon twee weken geleden met een verdiend gelijkspel tegen Halsteren, gevolgd door een mooie overwinning op Dosko. Vandaag dan de derde wedstrijd tegen SPS JO15-1 uit Poortvliet. Waar wij een doelsaldo hadden van 7 voor en 5 tegen, stond er bij hen 23 – 0 op de scorekaart. Tsja, dat beloofde dus een pittige wedstrijd te worden tegen dit team dat ook nog een klasse hoger speelt dan wij en ongetwijfeld al vele jaren op elkaar is ingespeeld. Want zo gaat dat in een dorp met maar één team in de JO11-1, één in de JO13-1, één in de JO15-1 en, jawel, één in de JO17-1. Die jongens komen elkaar over 70 jaar nog steeds tegen in dezelfde gang in het plaatselijke verzorgingshuis.

Omdat Poortvliet dichterbij was dan gedacht arriveerden we aan de vroege kant. Heel fijn, want zo was er nog even tijd om elkaars namen te leren kennen. Dat soort dingen zie je bij Ajax toch minder, dat de ene spits voor het oog van de camera tegen de andere zegt ‘hoi, ik ben Kasper Dolberg, en wie ben jij?’ ‘Oh, ben jij Klaas Jan, nou ik hoop dat ik het kan onthouden.’ Bij de JO15-5 kunnen dit soort dingen gewoon, ook nog in de derde wedstrijd van het seizoen.

Dan de wedstrijd. Jaja, dat viel helemaal niet tegen. Niks geen vééél sterker SPS en doelpunten die ons links en rechts om de oren vlogen. Nog sterker, qua voetbal waren we de eerste twintig minuten niet de mindere. Wel waren de kansen die SPS kreeg groter dan die van ons en eigenlijk voelden we daarmee al aan dat tegengoals niet uit konden blijven. Die kwamen dus ook, drie stuks voor rust, maar het bleef alleszins een echte wedstrijd. In de pauze volgde een technisch en bemoedigend praatje van de coach en kregen de mannen wat te drinken. Dat was wel iets bijzonders dit keer: er stond een roestvrij stalen kannetje (sorry voor iedereen met een zwakke maag, maar het was een kopie van het kannetje dat ik me uit mijn jeugd herinner dat altijd achter mijn opa stond en waarin hij om de haverklap een flinke klodder sputum deponeerde waardoor hij weer lucht had om verder te praten). Tsja, dat kannetje dus, daar zat nog geen litertje drinken in en dat was dus veel te weinig om alle mannen bij te tanken. Een bezoek aan de kantine leverde een Zeeuwse lading knorrigheid op en de verzekering dat het altijd wel genoeg was bij alle andere teams. Onder protest werd het kannetje met een kwart litertje bijgevuld en dat was het dan. Terug in de kleedkamer bleek er weinig animo voor het drinken te zijn, slechts een enkeling wilde nog een bekertje. Nou, het duurde heel lang voor het kwartje viel, en degenen die nog een bekertje namen moeten misschien even heel veel gaan drinken van het weekend, maar het was dus pure siroop en we hadden het zelf aan moeten lengen met water ….. sorry mannen ….. en sorry knorrige kantinemevrouw ……

Dan de tweede helft. Kort samengevat: we hielden stand. Er kwamen weliswaar nog twee goals van SPS bij, maar het bleef een wedstrijd die op en neer ging en de trainer had volop gelegenheid te experimenteren met spelers op verschillende posities. Heel nuttig dus allemaal. We zullen in de loop van het seizoen in de verslagen alle spelers de revue laten passeren, maar als we er dit keer twee uit mogen lichten: Merijn, zo wat ben jij gegroeid vergeleken met vorig seizoen! Ongetwijfeld ook in de lengte, maar zeker ook qua snelheid en vooral felheid. Wat liep je veel en wat zat je overal goed bij. We hopen dat je positie achterin ook jou beviel want je was daar echt heel erg waardevol voor het team! En keeper Mathijs, wat ben jij een betrouwbare sluitpost! Wat je kon tegenhouden hield je tegen, op de lijn, voor je doel en ook meevoetballend ver voor je goal. Top!

Later op de ochtend bleek dat we tweede zijn geworden in de bekercompetitie van 4 teams en dat ons toernooi dus een vervolg gaat krijgen in het voorjaar, super gedaan! Maar nu eerst op naar de competitie, we hebben er alle vertrouwen in dat we ook daar iets moois van gaan maken! Met of zonder een flinke dosis pure siroop…..